W początkach lipca 1916 roku wyorał parobek St. Piasecki we wsi Borzejewo, należącej do p. Wizego z Dzierznicy, garnuszek z monetami, ozdobami i siekańcami. Odłamki monet europejskich i monety ważyły 130 g., siekańce arabskie i ozdoby srebrne 465 g. Monety dzielą się na dirhemy arabskie, denary Ottona I, ks. Henryka II, denary czeskie nie dające się bliżej oznaczyć. Pomiędzy mniejszymi odłamkami znalazły się złomki pół-brakteatów duńskich i kilkanaście złomków bawarskich.
W okolicy miejscowości Ruda w Wielkim Księstwie Poznańskim w lesie przy sadzeniu drzewek znaleziono w 1915 roku garnek ze 180 monetami srebrnymi. Wszystkie pochodzą z XVII wieku: większość jest polska, Jana Kazimierza i bardzo ładnie zachowana. Mniejszą część stanowią monety brandenburskie i pruskie.
W miejscowości Pierwoszyno koło Pucka przy oraniu znaleziono w 1913 roku urnę owiniętą w płótno i zawierającą obręcz srebrną, dużą ilość posiekanych i połamanych monet i ozdób srebrnych oraz około 80 sztuk całych denarów. Były to monety niemieckie z X i XI w. Resztki naczynia i srebro z wyjątkiem dwóch monet dostały się do Kaszubsko-Pomorskiego Muzeum w Zoppotach.
W Kłecku niedaleko Poznania znaleziono urnę z samymi srebrnymi groszami praskimi Wacława II.
(opracowano na podstawie: „Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne” 1916, nr 3 i 12)
