W Seemark, w powiecie Flatow, w Prusach Zachodnich, tamtejszy właściciel Jan Sieg odkrył urnę z denarami, które pochodzą z X i XI wieku. Wszystkich monet było razem 1050 sztuk, razem z kawałkami, z tych 110 nieczytelnych. Z liczby 940 sztuk, które dadzą się oznaczyć, główna część bo 884 monet przypada na mennice polskie i niemieckie, a w całej reszcie znajduja się 4 barbarzyńskie naśladownictwa, 20 monet północnych, 17 czeskich, 13 węgierskich i dziwnym sposobem tylko 2 kawałki monet arabskich. Między monetami przeważają tzw. krzyżówki w ilości 550 sztuk, reszta niemieckich rozpada się na czasy cesarza Henryka I – Henryka III, książąt saskich Bernarda I i II, państw duchownych jak Verdun, Utrecht, Kolonia, Trewir, Moguncja, Wurzburg, Wormacja itd. Spoza niemieckich znajdują się angielskie monety królewskie Ethelreda, Knuta i Haralda, duńskie Swenda Esthridsona, czeskie Brzetysława I i II, jak rownież Spitygniena, a z węgierskich najgłówniejsze Andzeja I i Beli I. Wykopalisko przechodzi do zachodnio-pruskiego prowincjonalnego muzeum w Gdańsku.
Przy kopaniu jednego ogrodu w Margoninie pod Bydgoszczą na wiosnę 1915 roku znaleziono garnek z około 150 starymi monetami. Przeważna ich część bo 81 sztuk należała do Zygmunta III i pochodziła z lat 1621-1625. Sztuk 13 miało stempel Jerzego Wilhelma, 33 Gustawa Adolfa, 8 królowej szwedzkiej Krystyny, 13 zaś było nieoznaczonych. Były to w największej części trojaki i szelągi koronne, litewskie, gdańskie, elbląskie i ryskie.
Przy burzeniu starego młyna w miejscowości Jankendorf pod Budzinem znaleziono 366 sztuk monet srebrnych, schowanych około 1848 roku. Były to przeważnie drobne monety pruskie Fryderyka II, Fryderyka Wilhelma II, III i IV, 1 talar hanowerski oraz 1 szeląg Jana Kazimierza.
(opracowano na podstawie: „Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne” 1916, nr 9 i 10)
