Wykopalisko monet w Białej pod Niemirowem (prawdopodobnie w okolicy Rady i Magierowa w Galicji). W “Czasie” z dnia 25 lipca 1893 roku czytamy, że Iwaś i Paraszka Małoidowie wyorali dwa garnki pełne złotych i srebrnych monet. Skarb, jak się zdaje, był znaczny, wartości jednak jego już nie podobna stwierdzić, bo zabrali go dwaj żydzi Motio i Jankiel Lau, zapłaciwszy Małoidom za niego 5 złr. Biała wieś pod Niemirowem jest własnością Amalii hr. Stadnickiej, może przeto część z tego skarbu sprawiedliwie należeć powinna do właścicielki gruntu, na którym skarb znaleziono.
W 1891 roku naczelnik powiatu mohylowskiego nadesłał do Komisji Archeologicznej do Petersburga monety znalezione w Barze: 49 sztuk z czasów Zygmunta III, w tym grosze koronne, półtoraki koronne, szóstaki koronne i grosze litewskie oraz gdańskie, a także półtoraki szwedzkie Gustawa Adolfa i krzyżyk miedziany z napisem słowiańskim.
W 1892 roku naczelnik powiatu bracławskiego nadesłał do Komisji Archeologicznej pakiet z małą ilością lecz grubszymi sztukami monet, wykopanych we wsi Parchiłówce: talary Mathiasa I i Ferdynanda I, II i II oraz szóstaki koronne Zygmunta III.
(opracowano na podstawie: „Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne” 1893, nr 2 i 3)
